tak. Ziemia jest płaską kromką z boskiego Chleba, nie ma wątpliwości. są na to liczne dowody. a najważniejszy dowód jest taki, że Prorok nasz, zwiedziony przez kulistów, dotarł na sam jej kraniuszek i tam zachwycił się pięknem tego, co zobaczył, i został podstępem zepchnięty poza krawędź, i spadł, i poturbował się, i Umarł. a przecież, gdyby Ziemia była kulą, to nie spadłby i głosiłby dalej wśród nas piękno jej Płaszczyzny. i nie jest prawdą, że stał wtedy na balustradzie pałacowego krużganka. i łgarstwem obrzydłym jest, że pił okowitę.

a przecież jasne jest dla każdego, kto ma oczy otwarte, że globus jest zdradą. bo nasi wrogowie są na nim nie tylko po lewej i po prawej; ale na dodatek, ten, co po lewej, może nas znienacka sięgnąć i z prawej, a ten, co po prawej, chwyta nas i z lewej. a nawet więcej, bo ten co już jest i po lewej i po prawej, zagląda nam znów z lewej, powtórnie, jako i ten, co jest i po prawej i po lewej, łapska długie wyciąga jeszcze raz z prawej. zaprawdę, czy trzeba mówić dalej?

i obłowiły się te gnidy na zdradzieckich globusach i nie dość, że kapie im mamona od wrogów naszych, to jeszcze sprzedają je z tłustym zyskiem i puchną im kabzy. a Prawdę naszą ubogą płaską a bolesną sekują i cenzurują, i zabraniają głosić. a najgorszy z nich, gnida gnidarum, zwący się Mercator (znaczy — Kupiec, znaczy — wiadomo kto) sprytnie przełożył tego ich globusa na płaszczyznę i sprzedaje swoje nędzne plany, mamiąc i myląc naszych Wiernych.

nasza Prawda przetrwa, to pewne. wbrew wrogom naszym zachowamy odwieczne płaskie Wartości. nawet jeśli będziemy jedyni, nawet jeśli wszyscy sąsiedzi bezpowrotnie się uwypuklą, my pozostaniemy Płascy. i rozliczymy globuśników przeklętych z tego, jak się napaśli na kłamstwie. a zdrajców spośród nich najgorszych i Proroka naszego morderców postawimy pod czymś płaskim, a potem czymś kulistym poczęstujemy ich spocone potylice.

do zobaczenia.