z dialogu z młodym Australijczykiem, podrożującym sobie po świecie
– so, how long ‘r you gonna stay in Hungary?
– yyyy… (tu mnie olśniło) we’re in Bulgaria, right?
– yyyy. Bulgaria. right.
te małe kraje tak się plączą pod nogami…

—
ludzie tu młodnieją. Hyun (poniżej) okazał się poważnym czterdziestolatkiem, chociaż dawałem mu najwyżej 25, Malcolma (44) oceniałem na 38… vontrompkowe 2⁵ jest odczytywane raczej jako 5², a to jednak spora rożnica… co jakiś czas nieuważny podrożny wdeptuje w jakieś czarne dziury, jak ja w Płowdiw, a Hyun w Tyrnowie (jest tu już osiemnaście dni…). Bałkany zaburzają poczucie czasu… no ale skoro tu ‘godzina’ znaczy ‘rok’…

—
co jakiś czas spotykam ludzi szczerze wierzących w komunizm. w to, że możliwy jest stan, w ktorym wszyscy będą sobie pomagać, dzieląc sprawiedliwie wypracowane dobra. ci ludzie nie przyjmują do wiadomości niezmienności natury ludzkiej i tego, że jedyne, co można ulepszać, to mechanizmy motywujące i narzędzia kontroli… że budowanie relacji międzyludzkich opartych tylko na wspołpracy jest wbrew naturze, bo ludzie chcą rywalizować i są chciwi. a wdrażanie czegokolwiek wbrew naturze musi opierać się na przemocy… zresztą, nawet gdyby ludzi poprzerabiać w owieczki, w stadzie altruistycznych barankow wystarczy jeden wilk, ktory zniszczy całą sielankę. mnie się to wydaje oczywiste, ale Hyunowi – nie; Hyun jest Koreańczykiem – z Południa! historia pokazała, że wirus idealizmu może być rownie groźny, co nacjonalistyczne porażenie mozgu… ale czy jest na niego jakaś szczepionka?

—
Bułgarki licytują się, ktora ma dłuższe i bardziej kolorowe tipsy… przy czym nie tracą wcale sprawności w dziubaniu smsow, a szpony okazują się wręcz przydatne przy przenoszeniu żetonow w bakgammonie. brunetki nie są w cenie, więc po ulicach chodzi sporo miedzianookich blondynek. dziś szczegolna rewia, panie już gotowe na balowanie… a Bułgarzy lubią balować, co miałem już okazję przeżyć. dziś repeta.